قايتىش يولىدا ئاي نۇرى سۈتتەك، يول چىراغلىرى يورۇق ئىدى، ھەتتا يەردە ئۇچۇپ يۈرگەن دەرەخ يوپۇرماقلىرىمۇ تىل بىلەن تەسۋىرلىگۈسىز گۈزەللىككە تولغان ئىدى، شۇ تاپتا يۈرىكىم ئۇنىڭغا ئەگىشىپ تېپىچەكلەيتتى. بۇ دەقىقىدە مەن چەكسىز خاتىرجەم بولدۇم، چۈنكى مەن تۇيۇقسىز شۇنى چۈشەندىم: تۇرمۇش ھېچكىم ئۈچۈن توختاپ قالمايدىكەن، بۇ ئىللىق دەقىقىلەر تۇرمۇشنىڭ ئۇششاق- چۈششەك ئىشلىرىنى تولدۇرىدىكەن. ئۇلار قۇرامىغا يەتكەنلەرنىڭ پۈتۈن بىر كۈنلۈك ھارغىنلىقىنى يوقىتىپ، قەلبنى قىسقا ۋاقىتلىق جىمجىتلىققا ئىگە قىلىدىكەن. گەرچە بۇ دەقىقىلەرنىڭ بەزىلىرى قارىماققا ئادەتتىكىدەك كۆرۈنسىمۇ، لېكىن ھەممىسى مېنى قاتتىق تەسىرلەندۈرىدىكەن.
ئەسلىي مەزمۇننى ئوقۇماقچى بولسىڭىز مېنى چېكىڭ
تەرجىمان: مۇبارەك ئىسمائىل
ئاۋازدا: ئالمىرە غېنى
(نەشر ھوقۇقىغا ئىگە ئەسەر، ھوقۇق بېرىلمىگەن ئەھۋالدا باشقا سۇپىلارغا كۆچۈرۈپ ئىشلىتىش قاتتىق مەنئى قىلىنىدۇ. باشقا سۇپىلارغا كۆچۈرۈپ ئىشلەتكەندە مەنبەسى، ئەسلىي ماۋزۇسى، ئاپتورنىڭ ئىسمى ئەسكەرتىلىشى كېرەك، يادرولۇق مەزمۇنىنى ئۆزگەرتىشكە بولمايدۇ. ۋېيشىن دوستلار چەمبىرىكىگە، دوستلارغا ھەمبەھرىلەپ قويۇشىڭىزنى قارشى ئالىمىز.)