كىچىك ۋاقتىمدا يېزىدا تۇراتتۇق، قىشتا ئاپام ئارىلاشما شورپا ئېتىشنى ياخشى كۆرەتتى. ئۇ يىللاردا ماددىي شارائىت ئىنتايىن ناچار بولۇپ، يېمەك- ئىچمەك، كىيىم- كېچەك كەمچىل ئىدى، ئازراق ئۇن ئېشىپ قېلىپ، بىر ۋاق ئۈگرە ئېتىشكە يەتمىسە، ئارىلاشما شورپا ئېتەتتى. ھېچقانداق تېتىتقۇ يوق، ئارىلاشما شورپىغا نېمە بولسا شۇنى سالاتتى، لوبۇ، بەسەي، بەزىدە پىنتوزا ۋە دۇفۇ سالاتتى، خېلى يىيىشلىك بولاتتى.

ئەسلىي مەزمۇننى ئوقۇماقچى بولسىڭىز مېنى چېكىڭ

　تەرجىمان: مۇبارەك ئىسمائىل

　ئاۋازدا: ئالمىرە غېنى

(نەشر ھوقۇقىغا ئىگە ئەسەر، ھوقۇق بېرىلمىگەن ئەھۋالدا باشقا سۇپىلارغا كۆچۈرۈپ ئىشلىتىش قاتتىق مەنئى قىلىنىدۇ. باشقا سۇپىلارغا كۆچۈرۈپ ئىشلەتكەندە مەنبەسى، ئەسلىي ماۋزۇسى، ئاپتورنىڭ ئىسمى ئەسكەرتىلىشى كېرەك، يادرولۇق مەزمۇنىنى ئۆزگەرتىشكە بولمايدۇ. ۋېيشىن دوستلار چەمبىرىكىگە، دوستلارغا ھەمبەھرىلەپ قويۇشىڭىزنى قارشى ئالىمىز.)