مەن مائارىپقا ياردەم بېرىش كۈندىلىك خاتىرەمگە مۇنداق يازدىم: «بۇ يەردىكى بالىلار گويا سەھرادا، تاغ ئورمىنى ئارىسىدا ۋە سېرىق توپىلىقتا بىخ يېرىش ئالدىدا تۇرغان ئۇرۇق، مەڭگۈ سىزنى ھەيران قالدۇرىدۇ، تەسىرلەندۈرىدۇ، سىزگە ئۆزلىرىنىڭ نەزەرىدىكى دېڭىز، ئاي، كەچكى شەپەق ۋە بارلىق گۈزەل، ساپ نەرسىنى ئېلىپ كېلىدۇ، شۇنىڭ بىلەن مەنمۇ ئۇلارنىڭ تەبەسسۇمى ئىچىدە يەنە بىر قېتىم بۇرۇنقى بالىلىقىمغا، ساددىلىقىم، گۆدەكلىكىم، ئۈمىدۋارلىقىمغا قايتىپ كەتتىم».

　ئەسلىي مەزمۇننى ئوقۇماقچى بولسىڭىز مېنى چېكىڭ

　تەرجىمان: مۇبارەك ئىسمائىل

　ئاۋازدا: ئالمىرە غېنى

(نەشر ھوقۇقىغا ئىگە ئەسەر، ھوقۇق بېرىلمىگەن ئەھۋالدا باشقا سۇپىلارغا كۆچۈرۈپ ئىشلىتىش قاتتىق مەنئى قىلىنىدۇ. باشقا سۇپىلارغا كۆچۈرۈپ ئىشلەتكەندە مەنبەسى، ئەسلىي ماۋزۇسى، ئاپتورنىڭ ئىسمى ئەسكەرتىلىشى كېرەك، يادرولۇق مەزمۇنىنى ئۆزگەرتىشكە بولمايدۇ. ۋېيشىن دوستلار چەمبىرىكىگە، دوستلارغا ھەمبەھرىلەپ قويۇشىڭىزنى قارشى ئالىمىز.)